Dlaczego nie można używać liny wspinaczkowej do prac na wysokości?

Liny dzielą się na DYNAMICZNE (wspinaczkowe) i STATYCZNE (robocze). Najważniejszą różnicą jest ich rozciągliwość. Lina robocza charakteryzuje się niską rozciągliwością, dlatego nazywana jest niskorozciągliwą. Lina wspinaczkowa natomiast jest bardziej elastyczna, co podczas wspinaczki sportowej pozwala zredukować siłę uderzenia w razie upadku. W pracach na wysokości czy podczas akcji ratunkowych elastyczność jest niepożądana – tu liczy się wytrzymałość i niezawodność.

Rodzaje lin statycznych

• TYP A – minimalna wytrzymałość 22 kN. Przeznaczona do pracy na wysokości, nad wodą, do ratownictwa, speleologii i podobnych zastosowań.

• TYP B – minimalna wytrzymałość 18 kN. Zwykle ma mniejszą średnicę i wymaga większej ostrożności podczas użytkowania. Idealna tam, gdzie liczy się niska waga, np. podczas ekspedycji.

Statyczna lina też ma dynamikę

Nawet liny niskorozciągliwe muszą wykazywać pewną elastyczność. Wszystkie liny statyczne są testowane pod kątem dynamicznej wytrzymałości – próbka o długości 2 m musi wytrzymać pięć próbnych upadków z obciążeniem 100 kg (typ A) lub 80 kg (typ B), bez zerwania.

Kluczowe parametry

• Im większa średnica liny, tym większa jej wytrzymałość, ale i waga.
• Do eksploracji jaskiń wybieraj liny odporne na wodę.
• Przed zakupem dokładnie zapoznaj się z właściwościami i parametrami wybranej liny.

Jeśli szukasz naprawdę solidnej liny, na której możesz polegać podczas pracy na wysokości lub akcji ratunkowych, wybierz statyczne liny TENDON.